Den Haag vraagt in hoeverre haar beleid rondom vrijwilligersvergoeding en onkostenvergoeding nog beter kan aansluiten op de praktijk. B&A onderzocht dit.
Den Haag is trots op haar vrijwilligers. Zij telt er 185.000 die bij meer dan 3000 organisaties die met vrijwilligers werken, en door de hele stad actief zijn. Dit vertaalt zich in het diverse aanbod waarmee Den Haag vrijwilligers waardeert en erkent. In de Wmo is vastgelegd dat organisaties niet verplicht zijn om vrijwilligers tegemoet te komen met een onkosten- en vrijwilligersvergoeding. Onkosten- en vergoedingen voor vrijwilligers zijn daarom niet in de subsidieregelingen mee te nemen.
Vanuit de Haagse samenleving wordt het geluid dat hierdoor vrijwilligers met een krappere beurs afhaken wordt steeds luider. Vanuit participatieoogpunt gaat het hier om mensen die juist het meest baat hebben bij het uitvoeren van vrijwilligerswerk. Reden voor de gemeente Den Haag om zich af te vragen of het huidige vrijwilligerswaarderingsbeleid nog wel voldoende aansluit op de praktijk. Met de vraag in hoeverre Den Haag haar beleid rondom vrijwilligersvergoeding en onkostenvergoeding nog beter kan laten aansluiten op de praktijk heeft de gemeente B&A de opdracht gegund om hierop onderzoek uit te voeren.
Als ervaren onderzoeks- en uitvoeringsorganisatie weten wij in het onderzoek theoretische kaders met de praktijk te combineren. Voor dit onderzoek hebben we gekozen voor een onderzoeksmodel waarin Haagse regelingen omtrent waardering en vergoedingen werden vergeleken met die van de andere grote steden; Amsterdam, Rotterdam en Utrecht.
Een belangrijk onderdeel van het onderzoek was ook het peilen van het Haagse sentiment. We haalden in het veldwerk naast gesprekken met beleidsambtenaren vooral ook input bij de direct betrokkenen in de praktijk. Dat deden we door het houden van diepte-interviews met organisaties die met vrijwilligers werken (verstrekkers). Zowel de grotere organisatie die samenwerken met honderden vrijwilligers, evenals de middelgrote en kleinere organisaties. Deze verdeling draagt bij aan een goede spreiding.
Een ander belangrijk onderdeel is uiteraard de vrijwilligers zelf (de ontvangers). Door een uitgebreide survey uit te zetten bereikten we honderden vrijwilligers. Tijdens de survey hielden we nauwlettend in de gaten hoe de respons was. Niet alleen in kwantiteit (we wilden minstens 500 respondenten), maar vooral ook naar een representatieve spreiding onder zowel verstrekkers als ontvangers betreffende de waardering, onkostenvergoeding en vrijwilligersvergoeding.
We stuurden actief bij door na te bellen en op deze manier een representatieve respons te verkrijgen. Hierin werkten we goed samen met de gemeente, en met PEP. Aan de oproep tot deelname is veel gehoor gegeven. Er zijn honderden vragenlijsten ingevuld door zowel vrijwilligers als organisaties die met vrijwilligers werken.
Met het veldwerk brachten we de Haagse sentimenten in kaart. Hierdoor konden wij binnen afgekaderde scenario’s, waarin ook wettelijke bepalingen zijn meegenomen, input voor een betere aansluiting op de praktijk geven.
Onze voorlopige bevindingen bespraken we in een Ontwikkelkamer met een selectie van deelnemers waaronder beleidsambtenaren en organisaties die met vrijwilligers werken. Zo kregen we een beeld van de meest wenselijke en werkbare toekomstroutes. Deze hebben we weer gebruikt bij het vormen van een beleidsadvies met direct implementeerbare aanbevelingen die wij vertalen in een implementatieplan.
B&A draagt op deze manier bij aan een waarderings- en beloningsbeleid dat ook aansluit bij de meest kwetsbare burgers in Den Haag. En dit allemaal in een periode van 6 weken!
Zoekt u naar meer achtergrondinformatie? Of bent u benieuwd of dit ook binnen uw gemeente kan? Neem dan contact op met:
