Opinie – Oscar Papa
Begin februari verschenen in diverse media grote koppen: ‘Sociaal Werk rendeert!’ In een studie van de Erasmus School of Economics (SEOR) staat klip-en-klaar de volgende conclusie:
“Sociaal werk heeft een positief effect op welzijn en gezondheid van degenen die via sociaal werk worden geholpen. Direct en indirect draagt sociaal werk bij aan vermindering van zorggebruik, een gezonder en productiever arbeidsaanbod, en een betere kwaliteit van leven. Op basis van de uitkomsten in dit rapport zijn er voldoende indicaties dat sociaal werk, uitgedrukt in euro’s, maatschappelijk rendabel is. De brutobaten liggen gemiddeld een factor 1,6 hoger dan de kosten.”
Zo die staat! Eindelijk ook een wetenschappelijk bewijs voor wat sociaal werkorganisaties, zoals de onze, al jaren naar voren brengen. Voor ons is dit geen nieuws. De kracht van sociaal werk, zoals welzijn en jongerenwerk, is:
Laagdrempelig: iedereen kan iedere dag bij ons aankloppen
Vroegsignaleren: we weten precies wat er speelt bij mensen in de wijk
Outreachend werken: mensen in de wijken zoeken we thuis of op straat actief op
Wijkgericht collectief: we werken in groepsverband met mensen die elkaar onderling versterken
Wendbaarheid: we kunnen snel inspelen op nieuwe situaties en verwachtingen
Juist door zo te werken, kun je veel ellende en dure zorg voorkomen. Wij werken niet met 9-tot-5 loketten, niet met indicatiestellingen, niet met dichtgetimmerde protocollen en niet met lange wachttijden. Wij heten iedereen welkom en lossen het op!
Zeker in deze Corona-periode is dat wel gebleken. Welzijn en jongerenwerk pasten zich direct aan en schakelden snel met het opstarten van sociale hulpdiensten, het signaleren en opzoeken van jongeren op straat en het aangepast programmeren van activiteiten en diensten. Veel sociaal werkorganisaties hadden dat in één weekend geregeld, heel snel inspelend op de nieuwe situatie van lockdowns en de avondklok.
Met een aangepaste programmering voor kleine groepjes, met digitale huisbezoeken en met straat- en pleinacties, hielden en houden we nog steeds contact met vooral de kwetsbare mensen in een wijk. De principes blijven hetzelfde, maar de aanpak werd aangepast aan de nieuwe werkelijkheid. Daar heb je geen business cases voor nodig, dat is gewoon kijken in de praktijk van de wijk!
Waarom dan toch steeds die discussie of sociaal werk wel lonend is? Dat heeft wat mij betreft een aantal redenen:
Ik pleit ervoor dat politici en ambtenaren die echt willen weten wat sociaal werk in maatschappelijke en in gezondheidstermen oplevert, veel vaker de wijk ingaan en met de mensen spreken die het aangaat. Wat heeft voor hen het verschil gemaakt van opstapelende problemen en uitzichtloosheid, naar weer eigen regie op het leven hebben? Welke interventies van het sociaal werk hebben echt het verschil gemaakt?
Meten is een prima vertrekpunt, maar storytelling kleurt de euro-cijfers met maatschappelijk en sociaal-emotionele resultaten in. Die verhalen moet je horen en voelen door gesprekken te voeren. In een Huis van de Wijk, op straat of bij mensen thuis. Tel daar bij op dat de welzijnsbudgetten in veel gemeenten maar een fractie zijn van de Wmo- en jeugdhulpbudgetten, dan is ook de conclusie langs praktische weg dat ‘sociaal werk rendeert’, duidelijk!
Wil je eens samen van gedachten wisselen hierover? Of een kijkje komen nemen in de wijk? Neem dan zeker eens contact op met Oscar:
