Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) komen rijke en arme Nederlanders minder met elkaar in contact. Problematisch, omdat dit het systeem van ongelijke kansen in stand houdt. Ook zorgt het ervoor dat sociale samenhang uitblijft en wederzijds begrip niet plaatsvindt (NOS, 2024). Deze kloof zien wij regelmatig terug in opdrachten. Alleen is deze kloof niet het probleem.
Het probleem zit hem in dat de rijke kant steeds minder tijd neemt of voelt om de arme kant te ondersteunen. De arme kant heeft minder middelen en raakt daardoor sneller in isolement.
Wij zagen onlangs in een opdracht hoe het gebrek van een auto ertoe leidde dat een inwoner niet naar de zorgboerderij kon komen. De regiotaxi was geen optie en ondersteuning vanuit vrienden of familie was niet mogelijk. Hier ligt de taak voor de rijke kant om de persoon te helpen met middelen. Als able moet je de non-able ondersteunen; dit is het uitgangspunt van onze participatiemaatschappij.
De gemeente heeft hierbij de rol van indicator en verbinder. Door wekelijks in contact te staan met inwoners met (multi) problematiek bouw je een vertrouwensband met hen op en verlies je ze niet uit het oog.
Vanuit de praktijk horen wij regelmatig van inwoners dat de gemeente deze rol nalaat. Onlangs zagen wij hoe een stel drie weken moest wachten op contact met de gemeente en vervolgens vier maanden moest wachten op de beloofde driewielfiets. Hierdoor kwamen zij in de vergetelheid omdat zij nergens heen konden.
Door actief contact te onderhouden als gemeente voorkom je soortgelijke situaties. Het contact helpt daarnaast bij het in kaart brengen wat speelt onder inwoners. Vervolgens kan je als gemeente de aangeboden hulp bijsturen. Hiervoor kan de gemeente gebruikmaken van haar middelen.
Zet de sociale basis in, ondersteun mantelzorgers, zet schuldhulpmaatjes in, werf vrijwilligers en stimuleer een actief buddynetwerk. Middelen die ervoor zorgen dat leefwerelden weer bij elkaar worden gebracht en niemand uit het oog verloren raakt.
Bron: NOS. (2024, April 4). SCP: rijkste en armste Nederlanders ontmoeten elkaar steeds minder.
Auteurs: Gerard Nieuwe – Weme en Julian Edens
