Sociaal architecten, dat zijn wij. Of we nou als bruggenbouwer, kwartiermaker of dienstverlener aan de slag gaan in een wijk, in alles wat we doen stuurt B&A op blijvend en aantoonbaar resultaat. Wij kennen het systeem waarbinnen onze teams in steden als Amsterdam, Rotterdam en Amersfoort werken als onze broekzak en juist daarom slagen wij erin dat systeem dienstbaar te maken aan mensen. En waar dat niet lukt, zoeken we naar alternatieve routes.
Voorop staan de mensen voor wie wij dit werk doen. Schotten, loketten, kastjes en muren; B&A ziet het als haar opdracht om binnen die realiteit met creativiteit, échte interesse en inlevingsvermogen tot effectieve, activerende en blijvende successen te komen. Wij doen ons werk goed als iemand ons uiteindelijk niet meer nodig heeft.
Graag delen we de verhalen van ‘onze’ bewoners met jullie. Vandaag het verhaal van Mireille, slachtoffer van de toeslagenaffaire die met hulp van Buurtteam Zuid Oost weer rust in haar leven vond.
Buurtteam heeft mij geholpen de rust weer te vinden
“Mijn naam is Mireille, ik ben 42 jaar oud. Ik ben moeder van twee tieners en ben al jaren werkzaam binnen de gemeente Amsterdam. Naast mijn drukke baan als ambtenaar ben ik ook student. Video en fotografie is mijn grootste passie.”
“Via mijn buren ben ik terecht gekomen bij het Buurtteam. Mijn buren kennen mijn historie met de toeslagenaffaire. Zij adviseerden mij om contact op te nemen met het Buurtteam en mijn verhaal te doen. Hier heb ik weken over na gedacht, maar uiteindelijk besloot ik het gewoon te doen.”
“Het buurteam heeft mij geholpen om de rust weer terug te vinden. Door de toeslagenaffaire zat ik in de schuldsanering en leefde ik ruim 4 jaar van €60 per week. In deze periode had ik het geld niet om huishoudelijke artikelen nieuw aan te schaffen. Hier baalde ik enorm van, maar ik kon niet anders. Heel veel spullen in mijn huis waren in bruikleen of zelfs bijna 3e hands.”
“Er was niet meteen een klik met de medewerkers van het Buurtteam die ik in eerste instantie sprak. Ik werd niet meteen begrepen. Ook omdat ik bij de gemeente Amsterdam werk, werd er soms op een andere manier naar mij gekeken. Dit viel mij op. Ambtenaar zijn, en te maken hebben met de toeslagenaffaire was onmogelijk, volgens sommigen. Uiteindelijk kreeg ik een nieuw contactpersoon die met een frisse blik naar mijn problematiek keek. Hij heeft mij vaak laten lachen, terwijl hij het probleem toch zeer serieus nam, en het oog niet verloor voor ieder belangrijk detail. Hij zei: “Het wordt een lange weg, waar we een lange adem voor nodig hebben…maar we komen er wel!”
“Na een aantal gesprekken en het opstellen van een plan van aanpak, en met behulp van de regelingen van het Buurtteam, kon ik weer nieuw meubilair aanschaffen. Ook hebben ze me geholpen om mijn studiekosten vergoed te krijgen. Zo kon ik mezelf ontwikkelen als videograaf en in de toekomst ook als fotograaf.”
Het Buurteam is een fijne plek om naar toe te gaan. Een luisterend oor is er altijd.
“Ondanks de wat stroeve start, zou ik iedereen aanraden om in een vergelijkbaar geval bij het Buurtteam aan te kloppen. Al is het alleen maar voor een luisterend oor. De drempel is vrij laag. Je kunt gewoon jezelf zijn, en eerlijk aangeven waar je hulp bij nodig hebt. De diversiteit binnen het Buurtteam vindt ik persoonlijk heel fijn. Ik herken mezelf in hen, zowel als professional maar ook zeker als allochtone mama.”
“Als ik een tip kan meegeven aan iedereen die te maken heeft met de toeslagenaffaire, zou ik zeggen: Blijf je doelen najagen, je bent al zover gekomen, grijp alle kansen en hulp aan van het Buurtteam en wees duidelijk en eerlijk. Naar het Buurtteam, maar vooral naar jezelf! En voor alle medewerkers van het Buurtteam; Behandel iedere persoon met wie jij een gesprek hebt zoals jij zelf behandeld wilt worden. Want vandaag zit de klant er, maar morgen kan jij het er ook zitten!”
De naam van de geïnterviewde in dit artikel is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.
