In de rubriek ‘In gesprek met…’ spreken we onze professionals om je een goed beeld te geven van wat hen beweegt, waar ze enthousiast van worden en wat werken bij B&A voor hen betekent. Dit keer kijken we mee met Margreet Groothedde, consulent bij Sociaal Team Zeist, een project van B&A.
“Het bijzondere aan het werk vind ik, dat mensen mij vertrouwen geven om hun verhaal te doen en dat ik op verschillende momenten in levensfasen mee mag kijken, en soms mee mag denken. Ik voel me vereerd wanneer dat vertrouwen wordt gegeven. Voldoening haal ik uit casussen waarbij er samenwerking met andere partijen zoals politie, woongoed en de behandelaren is, en we – soms met veel geduld – een doorbraak hebben!”
“Op woensdag begin ik de dag met yoga. Daarna rijd ik naar m’n werk en heb ik vaak een huisbezoek. Het is altijd een verrassing wat ik tegen ga komen. Is iemand wel of niet thuis? Is de woning opgeruimd of vervuild? Staat meneer/mevrouw open voor een gesprek? Na het gesprek ga ik naar kantoor, drink ik een kop thee, spreek ik andere collega’s (ook over casussen) en heb ik telefoontjes met cliënten of professionals van andere organisaties, kijk ik m’n mails en registreer ik mijn werk.”
“Elke dag heeft elementen van het voorgaande, maar de mensen en de gesprekken zijn altijd weer uniek. Wanneer er te veel telefoontjes zijn en het te druk wordt op kantoor, rijd ik naar huis om daar rustig m’n rapportages en telefoontjes te doen. Dinsdag en donderdag zijn dagen waarin ik veel te verwerken heb. Ik heb dinsdag contactpunt (dat is telefonisch spreekuur) en donderdag vergadering met mijn team en soms spreekuur. Die dagen plof ik nadien het liefst op de bank met een boek. Even rust in mijn eigen wereld.”
”Het Sociaal Team krijgt allerlei vragen binnen van burgers (volwassenen), maar ook woningbouw, politie of de ggz. Dat kan gaan over financiën, huisvesting, over de psychische of lichamelijke gezondheid, relaties met andere mensen etc. Ik ga in gesprek met cliënten om te kijken wat er aan de hand is, waar mensen tegenaan lopen en wat de mogelijkheden zijn. Het kan dan zijn dat daaruit blijkt dat iemand huishoudelijke ondersteuning, begeleiding, dagbesteding of bemoeizorg wil/nodig heeft. Hiervoor wordt een plan geschreven en een beschikking afgegeven. Dit plan wordt geëvalueerd.”
“Als consulent doe ik onderzoek en probeer ik aan te sluiten bij de vragen die een meneer of mevrouw heeft. Daarin pak ik ook de regie in samenwerking met andere partijen. Een mevrouw die mij is bijgebleven, leerde ik kennen tijdens het eerste jaar van mijn werk als consulent. Ze kwam bij ons terecht door een onverzekerdenmelding. Ze had zorg gehad, maar was uit het ziekenhuis weer weggegaan en was niet verzekerd. Na vele malen aanbellen bij mevrouw en telefoontjes met haar zoon mocht ik binnenkomen. Daar lag ze op een matras, kon niet meer lopen, kwam moeilijk uit haar woorden (door de hersenbloeding die ze had gehad) en wilde hulp.”
“De huisarts heb ik met haar toestemming gebeld en ze is meegenomen naar het ziekenhuis. Mevrouw vond het zo spannend door nare ervaringen uit haar verleden om het ziekenhuispersoneel te vertrouwen. Wekelijks was ik bij haar om een gesprekje te voeren hoe het met haar ging. Dat bestond veelal uit ja’s en nee’s door haar afasie. Uiteindelijk is ze na een lange opname in een verzorgingshuis op een goede plek terechtgekomen.”
“Het vertrouwen van de organisatie in de professionaliteit van haar medewerkers (met name door mijn collega’s) en in het kunnen, geeft mij zelfvertrouwen. De vrijheid die er is om het werk op mijn manier uit te voeren (in mijn geval zorgvuldig en toegewijd) geeft dat ik met een voldaan gevoel de dag/mijn werkweek kan afsluiten.”
